listek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. listektka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} małych rozmiarów liść : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z pączków rozwijają się listki. Małe, zielone listki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lístek — tka m (ȋ) 1. manjšalnica od list: a) rastlina že poganja listke; nežni, svetlo zeleni listki / trgala je marjetici listek za listkom b) iz letala mečejo listke z reklamnim besedilom; za vrati je bil zataknjen listek s sporočilom; bel, popisan… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
listek — m III, D. listektka, N. listektkiem; lm M. listektki 1. «mały liść» Drżące listki osiki. Listek sałaty. Drzewa zaczynają puszczać listki. ∆ Listki bobkowe a. laurowe «wysuszone liście drzewa laurowego używane jako przyprawa kuchenna; liście… … Słownik języka polskiego
listek figowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} coś, co zakrywa, kamufluje rzeczywisty, prawdziwy charakter czegoś, rzecz wstydliwą itp. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
liść [listek] bobkowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} przyprawa kuchenna w postaci suchego liścia drzewa laurowego; liść laurowy {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
figowy — Listek figowy zob. listek … Słownik frazeologiczny
bobkowy — ∆ Liść, listek bobkowy «wysuszony liść drzewa laurowego, używany jako przyprawa kuchenna; liść, listek laurowy» ∆ bot. Drzewo bobkowe «Laurus nobilis, wiecznie zielone drzewo lub krzew z rodziny wawrzynowatych, o lancetowatych, aromatycznych… … Słownik języka polskiego
laurowy — przym. od laur a) w zn. 1: Wieniec laurowy. b) w zn. 2: ∆ Drzewo laurowe, → laur w zn. 2 ∆ Liść, listek laurowy «wysuszony liść drzewa laurowego, używany jako przyprawa kuchenna; liść, listek bobkowy» … Słownik języka polskiego
okrywowy — «stanowiący okrywę, osłonę; osłaniający, okrywający co» Liście okrywowe kukurydzy. ∆ bot. Listek okrywowy «listek osłaniający rodnię i plemnię» ∆ Rośliny okrywowe «mieszanka roślin motylkowych (np. łubin, wyka, peluszka) z innymi, wysiewana latem … Słownik języka polskiego
kartotéčen — čna o prid. (ẹ̑) nanašajoč se na kartoteko: pregledati kartotečne sezname / kartotečni listek; kartotečna škatla / kartotečni sistem ♦ adm. kartotečni jezdec predmet, ki se pritrdi na kartotečni listek za zaznamovanje … Slovar slovenskega knjižnega jezika
